Woordeloze woensdag

Afrique par Deux Chevaux, partie 2

Nog een paar dia's uit Afrika.

Woordeloze woensdag

Afrique par Deux Chevaux, partie 1

Een collega van me heeft in de jaren ’70 in Afrika gewerkt. In de beginjaren was de auto van de zaak een besteleend. Meerdere exemplaren, want de eendjes hadden het zwaar te verduren en versleten snel. Ik vroeg hem onlangs naar foto’s uit die tijd. Wat bleek; de dia’s waren toevallig net een paar maanden geleden gedigitaliseerd! Dat leverde een usb-stick op met daarop alle dia's waarop een (stukje) deux chevaux te zien was.

Hier een eerste selectie. Ik vind het ronduit schit-te-rend!

Woordeloze woensdag

Roest goed, rijdt goed.

Zaterdag een beetje aan het rommelen geweest met de 2cv, wat kleine onderhoudsdingetjes. Daarvoor moest het dak even open. Vooraan, net onder het dakje, zit een soort lipje waar het dak aan vastgemaakt kan worden. Dat geldt dan alleen voor eenden met een dak wat niet vanaf binnen afgesloten kan worden. Enfin, waar het om gaat: op en rond dat lipje zag ik allemaal kleine roestpukkeltjes. Ik dacht “dat krab ik even weg en smeer het in met antiroest. Om erger te voorkomen”. Dit is het resultaat na paar minuten krabben….

Onderstaand de andere kant. Zo zag het er op de bovenstaande foto ook eerst uit. Kunt u zich alvast een voorstelling maken wat er zich allemaal onder die rode lak afspeelt.

Je zou er serieus depri van worden. Wat te doen?

-         Emigreren naar Zuid-Frankrijk, geen last van roest daar.

-         Gauw verkopen die rode eend en een oude 12 pk ribbeleend kopen. Geen wegenbelasting, nooit meer APK-keuring, lekker in een schuur zetten en alleen in de zomer toertochtjes maken.

-         Doorrijden met die rode eend tot ze uit elkaar valt.

-         Lascursus gaan volgen bij de 2CV club (“dr is bijna niet tegenaan te lassen” mailde mn broer al).

-         Rondleuren bij eendenrijders wie er voor een Polentarief aan mn eend wil lassen.

Het mag dan goed roesten, het rijdt ook goed. Vanochtend naar het werk maar eens een toeristische route genomen, allerlei kris-kras-tussendoor-plattelandsweggetjes i.p.v. de provinciale weg.

Een avondjurk op de achterbank

In 1961 publiceerde Citroën het boekje 'Een avondjurk op de achterbank' geschreven door Jan Blokker met als ondertitel 'naar het Filmfestival in Cannes met de 2cv van Jan Blokker'. Oh, kijk zelf maar even trouwens;

De vormgeving is gedaan door niemand minder dan Karel Suyling. De illustraties zijn van N. van Schaffelaar. Wie is die man? Het zijn enorm leuke tekeningen namelijk.

Enfin, het boekje kom je niet vaak tegen. Nu dan toch in mijn bezit gekregen voor een paar euro via marktplaats. Ter leering ende vermaeck heb ik het (in twee delen) gescand voor de liefhebbers: http://db.tt/WfKe7tyF + http://db.tt/1z7mExVS

Woordeloze woensdag

Bij de eendendokter

Mn eend rammelt. Dat is standaard uiteraard, maar ditmaal is het serieus. Bij een bocht in de weg met een oneffenheid in het asfalt begint het grote schudden en rammelen van het stuur. Stuurkogels wellicht? Ik werd uitgenodigd bij het magazijn van www.2cvclub.nl waar de nodige kennis rondloopt. Diverse handen aan het bed: conclusie; kats versleten fuseepennen. Een rotklus om zelf te vervangen dus afspraak maken met een 2cv boer deze week.

Nog wat, mn eend had lang geen smeerbeurt gehad bleek. Een grote beurt bij een garage is niet altijd groot dus.....
To do: uitzoeken om de hoeveel kilometer er wat aan de 2cv moet gebeuren. Zorgen dat het vervolgens allemaal via het boekje gebeurt en hier -voor mn eigen overzicht en gemoedsrust- op deze blog bijhouden.

Even opdrogen

Een lid van het 2cv.nl forum was zo goed een kleurenstaalkaart naast zijn 2cv met dezelfde kleur te houden. Dat leverde een RALcode op die het dichtst bij de kleur Rouge Vallelunga van mn eend komt. Dat werd dus RAL 3020, verkeersrood. Met die gegevens het antiroest middel RX10 in die kleur besteld (via www.classicpassion.nl, prima service daar, geen gedoe met minimale afname van zoveel liter, binnen een week in huis). Dat is toch beter dan de standaard zwarte kleur RX10 die direct opvalt als je daarmee gaat lopen smeren op rood (+ geen priemende blikken meer bij het stoplicht van mede automobilisten). 

Vandaag met een krabber en staalborstel de slechte plekken op de dorpels te lijf gegaan en deze ingesmeerd met RX5 en vervolgens de rode RX10 eroverheen. De motorkapscharnier bleek ook onder de slechte plekken te zitten. Deze ook gelijk kaal gemaakt en behandeld. Vervolgens de eend in de zon gezet om het zooitje versneld te laten opdrogen. Dat leverde nog een dikke BMW op met buitenlands kenteken (Duits?) die vol in de remmen ging om de eend te bekijken.

Moraal van dit verhaal: koop nooit immitatiedorpels voor je eend maar ga voor originele!

Woordeloze woensdag